ฤดูร้อน: ช่วงเวลาแห่งความร้อนระอุ
ฤดูร้อนในประเทศไทยเริ่มตั้งแต่กลางเดือนกุมภาพันธ์ถึงกลางเดือนพฤษภาคม เป็นช่วงที่มีอากาศร้อนจัดและแห้งแล้ง อุณหภูมิสูงสุดอาจสูงถึง 40 องศาเซลเซียสหรือมากกว่าในบางพื้นที่ โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในช่วงนี้มักเกิดภัยแล้ง ส่งผลกระทบต่อการเกษตรและการขาดแคลนน้ำ นอกจากนี้ยังเป็นช่วงที่มักเกิดไฟป่าในหลายพื้นที่ ประชาชนต้องระมัดระวังในการดูแลสุขภาพจากผลกระทบของความร้อนและรังสียูวี
ฤดูฝน: เมื่อสายฝนโปรยปราย
ฤดูฝนเริ่มประมาณกลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนตุลาคม เป็นผลมาจากลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้พัดนำความชื้นจากมหาสมุทรอินเดียเข้าสู่ประเทศไทย ทำให้มีฝนตกชุกทั่วทุกภูมิภาค โดยเฉพาะบริเวณชายฝั่งทะเลและเทือกเขาด้านรับลม ในช่วงนี้อาจเกิดน้ำท่วมฉับพลันและน้ำป่าไหลหลากในบางพื้นที่ แต่ฝนที่ตกก็เป็นประโยชน์ต่อการเกษตรกรรม ทำให้พืชพรรณเขียวชอุ่มและธรรมชาติสดชื่น
ฤดูหนาว: สัมผัสไออุ่นท่ามกลางความเย็น
ฤดูหนาวในประเทศไทยเริ่มจากกลางเดือนตุลาคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดพาความหนาวเย็นจากประเทศจีน ทำให้อุณหภูมิลดต่ำลงโดยเฉพาะในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ บางพื้นที่อาจมีอุณหภูมิต่ำกว่า 10 องศาเซลเซียส เกิดปรากฏการณ์น้ำค้างแข็งหรือเหมยขาบบนยอดดอย เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปชมทะเลหมอกและสัมผัสอากาศหนาวตามภูเขาสูง
การเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลในปัจจุบัน
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา รูปแบบของฤดูกาลในประเทศไทยเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงอันเนื่องมาจากภาวะโลกร้อน ทำให้ฤดูร้อนยาวนานขึ้น อุณหภูมิสูงขึ้น และรูปแบบการตกของฝนไม่เป็นไปตามฤดูกาล บางครั้งเกิดฝนทิ้งช่วงในฤดูฝน หรือมีพายุฝนรุนแรงนอกฤดูกาล ส่วนฤดูหนาวก็มีระยะเวลาสั้นลงและไม่หนาวเย็นเท่าในอดีต การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อการเกษตร การท่องเที่ยว และการดำเนินชีวิตของประชาชน ทำให้ต้องมีการปรับตัวและวางแผนรับมือกับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป Shutdown123